Kaszuby
Jest to obrzęd związany z "powitaniem wiosny", kiedy to pasterze wypędzali swe owce na łąki, sąsiadujące z jeziorami i gęstymi borami, składali bóstwom urodzaju obfite ofiary z wełny, owiec i ukwieconych wieńców.
Według opowiadań starych Kaszubów obrzęd ten rozpoczynał rozpoczynał się w sobotę, piętnaście dni przed Zielonymi Świętami, a kończył w środę przed dniem Wniebowstąpienia. Z całej osady wypędzano owce na dużą polanę, potem kąpano je w rzece lub jeziorze i ponownie wypędzano na łąkę, by wełna dobrze wyschła.
Zdobycie dużej ilości wełny z "postrzyżyn owiec" dawała mieszkańcom wsi uzasadniony powód do zabawy i świętowania. Bawiono się radośnie i beztrosko, i w takim też charakterze utrzymana jest prezentowana przez zespół scenka.
Kaszubi szukali coraz to nowych i bogatszych form artystycznych jako oprawy obrzędu. Obok zabaw: "owczarz", "glemda", tańców rytualnych - "diobli tańc", prezentowane są w obrazku formy najbardziej rozwinięte tanecznie: "krzyżnik", "koseder", "dżek" itp.
Przyśpiewki towarzyszące obrzędowi tancerze wykonują w języku Kaszubów południowych. Prezentowane są typowe instrumenty tego regionu: diabelskie skrzypce, burczybasy. Całość widowiska - łącznie ze strojami, skonsultowano z rdzennymi mieszkańcami Kaszub.

Czas trwania - 20 minut